Hete pepers

Pepers zijn er in allerlei vormen en maten. Ze variëren van licht pittig tot extreem heet.

Het actieve bestanddeel dat hier verantwoordelijk voor is het capsaïcine. Dat maakt dat je ogen gaan tranen en je mond "in brand" staat. De mate van scherpte wordt aangeduid met de schaal van Scoville. Het schijnt dat het eten van zeer scherpe gerechten in zekere mate verslavend is. Als reactie op de hitte wordt endorfine afgescheiden om te pijn te verlichten. Hierdoor ervaren we gevoelens van geluk.

Zelf gebruik ik vrijwel dagelijks pepers. Vers vooral mme Jeanette en rawit en gedroogd de welbekende chilivlokken.

Van de mme Jeanette maak ik zelf sambal. Dit omdat mijn lief niet zo van heel pittig houdt en ik de scherpte op mijn bord met sambal dus aanpas (lees: scherper maak).

Het is een aromatische pepersoort uit West-Indië. De geur is zoet, bloemachtig en de kleur altijd geel. Het is echt mijn favoriet.

Ik kweek ze dan ook vrijwel het hele jaar rond in de kas en 's zomers op het terras.

Bij een goede toko vind je zeker een verscheidenheid aan pepers van mild tot super heet. Tegenwoordig hebben ook de meeste supermarkten wel een mix van pepers om mee te stoeien.

Gebruik je graag pepers maar hoeft het voor jou niet te pittig? Begin dan eerst met de Spaanse peper. De groene is minder scherp dan de rode.

Toch nog scherp? Verwijder dan niet alleen alle zaadjes maar ook de zaadlijsten aan de binnenkant, deze zijn namelijk het scherpst.

Heb je je gerecht toch te pittig gemaakt, ga dan vooral niet blussen met water. Het stofje capsaïcine hecht zich aan de olie in je gerecht en zoals je weet, olie en water mengen niet met elkaar. Neem liever een slokje melk of een hapje suiker. Dit verzacht het effect van de peper.